ARGENTINIË BEGINT LIEFDESAFFAIRE MET DE DOLLAR
Foto: In Argentinië wordt de Peso wordt mogelijk vervangen door de Amerikaanse Dollar. | Bron: Reuters
In Suriname wordt zo nu en dan geopperd om de Surinaamse munt te vervangen door de Amerikaanse dollar. Dat zou voor monetaire stabiliteit zorgen en vooral een bescherming moeten bieden tegen de gierende inflatie, die veel mensen aan de bedelstaf heeft gebracht. In Argentinië is de dollarisering zelfs de inzet in de presidentiële verkiezingsstrijd.
María Barro, een 65-jarige huishoudster in Buenos Aires, koopt elke maand een paar dollar met haar peso-salaris, een bescherming tegen de aanhoudende Argentijnse inflatie die nu boven de 100 procent uitkomt en een gestage devaluatie van de weinig geliefde lokale peso. “Ik probeer dollars te kopen, hoe weinig ook”, zei Barro, die in 2022 dollars begon te kopen op parallelmarkten toen 2.000 peso’s haar 10 dollar opleverden. Nu zou het haar slecht 2,70 opleveren. “Peso’s gaan als water en elke dag zijn ze minder waard.”
De peso bevindt zich nu in het vizier van de presidentiële koploper van het land, de libertaire radicaal Javier Milei, die heeft beloofd uiteindelijk de centrale bank te zullen schrappen en de economie, de derde grootste van Latijns-Amerika, te dollariseren. Milei -verwikkeld in een hevig drievoudig gevecht met traditionele politieke kandidaten aan de rechter- en linkerkant voorafgaand aan de stemming op 22 oktober- zegt dat spaarders als Barro onderstrepen waarom Argentinië de peso moet afschaffen.
Barro steunt in theorie het idee van een gedollariseerde economie, maar zegt dat ze niet houdt van de agressieve stijl van Milei, die regelmatige tirades met krachttermen tegen rivalen en zelfs de paus scandeert. Ze twijfelt nog over haar stem.
Over het dollariseringsplan van Milei zijn de meningen sterk verdeeld: zijn aanhangers beweren dat het de oplossing is voor een inflatie van bijna 115 procent, terwijl tegenstanders zeggen dat het een onpraktisch idee is dat het vermogen van het land zou opofferen om rentetarieven vast te stellen, te controleren hoeveel geld er in omloop is en als kredietverstrekker te dienen.
“Het argument voor dollarisering is dat er geen sprake is van prijsstabiliteit en dat de onafhankelijkheid van de centrale bank een illusie is”, zegt Juan Napoli, kandidaat voor de Senaat voor Milei’s Liberty Advances-partij. Napoli gaf toe dat Argentinië nog niet klaar was voor volledige dollarisering.
Milei en adviseurs hebben gesproken over een tijdsbestek van negen maanden tot twee jaar. “Het vereist een groot politiek akkoord tussen ons en het beschikken over voldoende reserves”, aldus Napoli. De huidige netto deviezenreserves van de centrale bank bevinden zich diep in negatief terrein. “Het zal nog wel even duren, het zal niet meteen gebeuren.”
Elders is al geprobeerd dollarisering te bewerkstelligen, waarbij meestal de lokale munt wordt vervangen door dollars tegen een vaste wisselkoers, of er wordt ingegrepen op de markten om het lokale betaalmiddel aan de dollar te ‘koppelen’. De centrale bank verliest haar rol als bepalende factor voor het monetaire beleid, maar wordt vaak aangesteld voor het uitvoeren van technische en administratieve taken zoals het beheer van reserves en betalingssystemen.
Argentinië koppelde zijn peso in 1991 aan de dollar onder het neoliberale economische beleid van president Carlos Menem en debatteerde zelfs over volledige dollarisering. Tien jaar later werd het land echter gedwongen de koppeling ongedaan te maken, omdat een grote economische crisis en een run op de peso aanleiding gaven tot rellen en het ineenstorten van de currency board.
Bolivia heeft een dollarkoppeling, Venezuela heeft een quasi-dollargedreven economie, terwijl Ecuador, El Salvador en Panama allemaal officieel de dollar gebruiken. Zimbabwe heeft het land gedollariseerd en vervolgens verlaten, hoewel economen schatten dat 80 procent van de lokale economie nog steeds in dollars draait.
De Argentijnse economie van 650 miljard dollar zou echter veruit het grootste dollariseringsexperiment zijn als het zou gebeuren. Het land is een belangrijke mondiale exporteur van soja, maïs en rundvlees, heeft een van ‘s werelds grootste reserves aan lithiummetaal uit elektrische batterijen en enorme schaliegas- en oliereserves in Vaca Muerta.
Veel Argentijnen zijn zelf niet overtuigd, omdat ze bang zijn voor verlies van economische onafhankelijkheid en een te grote afhankelijkheid van de Verenigde Staten. Uit peilingen van de afgelopen maanden blijkt dat meer mensen tegen het idee zijn, hoewel de steun toeneemt naarmate de inflatie piekt. “Ik weet niet wat de oplossing is, maar ik ben het niet eens met de dollarisering”, zegt Martina Rivero (25), die werkt in een babykledingwinkel in de trendy wijk Palermo in Buenos Aires.
“Dollarisering is een enorme fantasie en een grote campagneleugen”, aldus econoom Martinez Maino. “Zelfs de meest fanatieke, fervente voorstander van de dollarisering in Argentinië kan er op dit moment serieus voor pleiten. Om een simpele reden: Argentinië heeft geen reserves.” Toch kiezen sommige lokale bedrijven er al voor om de salarissen, althans gedeeltelijk, in dollars uit te betalen.
De achttienjarige student Nicolas Ventrice is voorstander van dollarisering, hoewel hij toegeeft dat hij niet echt begrijpt wat het precies voor gevolgen zal hebben. “Wat jonge mensen het meest motiveert is de dollarisering van het land”, zegt hij. “Milei legt het min of meer uit, hoewel ik nooit helemaal begrijp hoe hij het gaat doen… al die dingen zijn een beetje verwarrend.”
