EPA, ECONOMISCH VOORDEEL OF EUROPESE WURGGREEP | deel 3 slot
Zwitserland beter alternatief
In de eerste Twee artikelen van deze serie ‘EPA, economisch voordeel of Europese wurggreep’, is ingegaan op de achtergronden van de Economische Partnerschap samenwerkingsovereenkomst (EPA) die voormalige koloniën sluiten met de Europese Unie (EU).
In deel 2 heeft Suriname’ s vertegenwoordiger in Brussel Joyce Naar, de meest belangrijke artikelen van het akkoord onder het vergrootglas geplaatst. Daar is kennis genomen van onder andere de zeer preferentiële regels die de EU, zichzelf heeft toegeëigend. In het slotgedeelte van deel 2 is echter een alternatief opgenomen, om een soort gelijke EPA te sluiten met Europese staten zoals Engeland ( die uit de EU stapt) en met Zwitserland die geen eisen stelt aan de voormalige koloniën, om hun markt open te stellen voor hun producten en om douanerechten af te schaffen.
Zwitserland.
Het is mede op grond hiervan dat de Surinaamse regering meent in plaats van met Europa, eerder in zee te gaan met Zwitserland. Tijdens de begrotingsbehandeling heeft NDP-fractieleider André Misiekaba en ook minister Yldiz Beighly van Buitenlandse Zaken hiervan gewacht gemaakt. Na gegaan wordt, op welke manier de diplomatieke banden met dit Europees land kunnen worden aan gegaan.
Suriname staat op de lijst van begunstigden van de Scheme of Preferences van Zwitserland op pag. 17 Annex I lijst van Beneficiaries. Het Handboek en de lijsten zijn te vinden via de link: http://unctad.org/en/PublicationsLibrary/itcdtsbm28rev3.
Hierdoor kunnen bedrijven, exporteurs en producenten in Suriname belastingvrij of tegen een geringe heffing hun goederen, industriële en agrarische producten, exporteren naar Zwitserland. Zwitserland eist niet van Suriname haar markt te moeten openstellen voor producten en diensten uit Zwitserland. De EU eist dat wel in de EPA. “Daarom is het voordeliger voor Suriname om te exporteren naar Zwitserland op grond van de Swiss Scheme of Preferences dan naar de EU op grond van de EPA”, zegt Naar. In het Handboek van de Swiss Scheme of Preferences staat aangegeven welke procedures men moet volgen om te kunnen exporteren naar Zwitserland en om welke producten het gaat. In het document is ook nog een complete lijst opgenomen van producten onder de sectoren, Industrie en landbouw. Het handboek beschrijft een uitgebreide procedure van hoe het best voordeel te kunnen halen van het Zwitsers model en de voorwaarden.
Algemeen preferentie stelsel
Het door Zwitserland gehanteerd stelsel gaat terug tot de eerste op een Het idee van algemene tariefpreferenties gaat terug tot de eerste United Nations Conference on Trade and Development (UNCTAD) die in 1964 te Genève werd gehouden. Op de tweede conferentie in 1968 te New Delhi werd het concept officieel goedgekeurd door de leden van de Verenigde Naties (VN) en werden daar de grondslagen voor het Stelsel van Algemene Preferenties (SAP) vastgelegd, namelijk dat het op alle ontwikkelingslanden van toepassing zou zijn, dat het op niet-wederkerige concessies zou berusten en dat interne discriminatie verboden was.
Technische bijstand
Het stelsel heeft een intensief programma voor technische bijstand om ervoor te zorgen dat de begunstigde landen het schema optimaal benutten en de werking ervan beter begrijpen. Deze seminaries en workshops worden in het bijzonder gehouden in de landen waarvan de export door onderbenutting van het SAP stagneert, alsook in nieuwe begunstigde landen.
KENMERKEN
Het SAP wordt gekenmerkt door het accent op ontwikkeling van de landen met als instrument het douanetarief. De ontwikkelingslanden krijgen tarief- preferenties ten opzichte van de industrielanden, waardoor hun exportproducten gemakkelijker Europa binnen kunnen komen. Een verhoging van de export wordt tegenwoordig als een van de meest doeltreffende manieren beschouwd om de economische groei van deze landen te bevorderen. Het SAP is er daarom voornamelijk op gericht de inkomsten van de ontwikkelingslanden te doen stijgen door industrialisatie en diversificatie van de export. In het kader van SAP-regelingen van provincies die preferenties verlenen, krijgen geselecteerde producten van oorsprong uit ontwikkelingslanden verlaagde of nultarieftarieven. De minst ontwikkelde landen (MOL’s) ontvangen een speciale en voorkeursbehandeling voor een ruimere dekking van producten en diepere tariefverlagingen. Er zijn momenteel 13 nationale SAP-regelingen aangemeld bij het secretariaat van UNCTAD. De volgende landen kennen SAP-voorkeuren toe: Australië, Wit-Rusland, Bulgarije, Canada, Estland, de Europese Unie, Japan, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, de Russische Federatie, Zwitserland, Turkije en de Verenigde Staten van Amerika.
De UNCTAD SAP kan worden gebruikt in de volgende landen: Wit-Rusland, Canada, EU, Japan, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Russische Federatie, Zwitserland, Turkije, Verenigde Staten. Let wel dat elk van deze landen zijn eigen terminologie: “De terminologie die wordt gebruikt in de lijst voor de aanwijzing van de landen en gebieden die profiteren van de SAP-schema’s is die van de respectieve voorkeur gevende landen”, moet dus worden nagegaan voor elk van deze landen. Suriname kan van de UNCTAD SAP gebruik maken in de landen, Belarus, Canada, Japan, New Zeeland, Noorwegen, Russian Federatie, Zwitserland, Turkije en de Verenigde Staten.
UNITEDNEWS|WILFRED LEEUWIN
