BELOFTEN OVER AGRARISCHE ONTWIKKELING BINNENLAND NIET IN GELD UITGEDRUKT

Foto: Hoogland Rijst.

Opeenvolgende regeringen leggen jaar na jaar de nadruk op de agrarische ontwikkeling in het binnenland als topprioriteit, maar daarvan blijft in de praktijk bitter weinig over.

De begroting voor 2025 legt pijnlijk bloot dat het grootste deel van de middelen van het Directoraat Agrarische Ontwikkeling Binnenland opgaat aan lonen en salarissen. Voor daadwerkelijke investeringen in productie en marktontwikkeling blijft slechts een habbekrats over.

De plannen klinken ambitieus: duurzame hooglandrijst in Marowijne, Brokopondo en Sipaliwini, verwerkingsunits voor gember, en programma’s voor fruit- en kokosproductie. Er wordt gesproken over moderne teelttechnieken, outgrowerprogramma’s en internationale export. Maar wie de cijfers bekijkt, ziet een ander verhaal. Voor de zogenoemde duurzame ontwikkeling van hooglandrijst is slechts SRD 250.000 uitgetrokken voor 2025. Voor de gemberproductie geldt hetzelfde bedrag, terwijl de fruitteelt met SRD 322.000 van de grond moet komen. In verhouding tot de enorme logistieke en technische uitdagingen in het binnenland zijn deze bedragen niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat.

Het contrast tussen beleidsretoriek en financiële realiteit kan nauwelijks groter zijn. Terwijl ministers praten over voedselzekerheid, inkomensverhoging en exportkansen, wordt de agrarische sector in het binnenland stelselmatig ondergefinancierd.

Projecten verlopen traag of stranden geheel, vaak vanwege bureaucratische rompslomp of politieke belangen. De middelen die wel vrijkomen, verdwijnen grotendeels in de vaste kosten van het apparaat zelf, zonder dat de boeren en gemeenschappen in de dorpen daar tastbaar profijt van hebben.

UNITEDNEWS