VRIENDEN VAN POLITICI HOOPTEN RIJK TE WORDEN VAN NICKERIE-PASI NAAR APOERA
Fotocompilatie: president Santokhi bij het openstoten van het wegtracé tussen Nickerie en Apoera. | Auteur: Armand Snijders.
Rond de aanleg van het wegtracé tussen Nickerie en Apoera is veel meer mis dan alleen de recente aanbesteding.
De regering moddert al meer dan twee jaar aan met het project, dat inmiddels is veranderd in een onvoorstelbare beerput, waar politici en hun vrienden een graantje van hoopten mee te pikken.
Bij een bezoek aan Apoera op zondag 12 maart 2023, waarbij het president Chandrikapersad Santokhi onder meer een ambulanceboot overhandigde en een ijsfabriek en een Foodbasket opende voor de plaatselijke bevolking, presenteerde hij volgens de Communicatie Dienst Suriname (CDS) een ‘verrassing voor de gemeenschap’, namelijk ‘dat er al gewerkt wordt aan de Nickerie-pasi’.
De ministeries van Openbare Werken en Landbouw, Veeteelt en Visserij hadden in zijn opdracht een ‘afgerond plan’ gepresenteerd en volgens de woorden van de president zestig kilometer volledig schoongemaakt van Southdrain tot aan Wakai “en gereed om bezand te worden”. “De weg komt!”, zo verzekerde hij.
“Apoera moet een stad worden, en de weg is een manier waarop de regering werkt aan de duurzame ontwikkeling in het gebied”, zo zei hij er achteraan. De aanbesteding voor het schoonmaken van het laatste traject Apoera naar Wakai zou nog diezelfde week plaatsvinden.
Veel mensen fronsten toen al hun wenkbrauwen dat LVV zich met de aanleg van de weg zou bemoeien. Maar volgens regeringsfunctionarissen was dat omdat de weg voor een groot deel door gebied liep waar mensen zich met landbouw- en veeteeltactiviteiten bezighouden.
Ook werden vraagtekens gezet bij de bewering van de president dat zestig kilometer van Southdrain tot aan Wakai al volledig schoongemaakt was. Daar was niemand van op de hoogte en het was onbekend wie dat had gedaan en wat dit gekost heeft. Naar verluidt was daar een bevriende aannemer mee belast.
Sinds die bewuste zondag in maart 2023 gebeurden er nog veel meer dingen die niet bepaald getuigden van goed bestuur. Zo is het resultaat van de aanbesteding voor het schoonmaken van het laatste traject Apoera naar Wakai nooit bekendgemaakt.
Maar in september 2023 gaf de president wél het officiële startsein voor aanleg van de weg van Apoera naar Nickerie. Hij benadrukte nogmaals het economisch en sociale belang van de weg. Hij onthulde zelfs een naambord en zei er naar uit te kijken om bij zijn eerstvolgende bezoek aan het gebied gebruik te kunnen maken van de nieuwe verbinding.
Dat zou nog voor de start van het nieuwe schooljaar van 2024 zijn. Het zou een enorme opsteker zijn voor de jongeren van Apoera en omgeving, die vanaf dat moment redelijk snel en comfortabel over de weg naar Nickerie zouden kunnen reizen om de school te bezoeken en niet meer afhankelijk zouden zijn van het vervoer over water, dat niet geheel zonder risico’s is.
Het hele project was gegund aan JAB’s Equipement NV en aan Schoonmaak-, grondverzet-, las- en constructiebedrijf Sahenco. Laatstgenoemd bedrijf uit Commewijne was vooral belast met de constructie van de brug over de Kaboerikreek.
Na het startsein bleef het echter opvallend stil. Pas eind 2024 kwam de aap uit de mouw waarom het project stagneerde, toen de pendelboot van Nickerie naar Apoera zonk op de Corantijn. Toenmalig districtscommissaris Josta Lewis van Kabalebo klaagde daags daarna dat daarmee de plaatselijk bevolking zwaar werd gedupeerd omdat de transportmogelijkheden tussen de twee plaatsen daardoor drastisch waren beperkt. En dat de aanleg van de weg die de regering had beloofd, was gestagneerd omdat de aannemer niet was betaald en daardoor onder meer de brug over de Kaboerikreek weigerde te voltooien. Maar de brug had prioriteit verzekerde ze en ze hoopte dat de draad weer spoedig op zou worden gepakt.
Toen bekend werd dat het werk was stilgelegd, zwegen Santokhi en zijn regering uiteraard weer eens als het graf. In de wandelgangen van het kabinet van de president en op het ministerie van Openbare Werken werd echter gezegd dat de stagnatie inderdaad werd veroorzaakt ‘door financiële uitdagingen’.
Dat is een manier om te zeggen dat er geen geld beschikbaar is. Het benodigde bedrag was immers niet opgevoerd op de begroting, waardoor het ministerie van Financiën en Planning het niet wilde – en kon – vrijmaken.
Deze maand werd opeens bekend dat het hele project voor heel veel geld was toegewezen aan het bedrijf Shiwan Tushan Suriname N.V. van de Nickeriaanse rijstondernemer Moenia Ramadhin, die nauw aan de VHP verbonden is. De goedkeuring daarvoor is door Santokhi in een Regeringsvergadering van 26 maart doorgedrukt. Nog afgezien van de mogelijk foute aanbestedingsprocedure, waardoor het project vooralsnog door de rechter is stilgelegd, zal de regering verantwoording moeten afleggen over wat er in de afgelopen jaren allemaal is gebeurd.
De bewoners van Kabalebo vragen zich inmiddels wanhopig af of alle bezoekjes van Santokhi en zijn prachtige beloftes één grote grap waren en voor niets zijn geweest. Hebben de werkzaamheden van JAB’s Equipement NV en Sahenco helemaal geen resultaat gehad?
Wat heeft het de Staat tot nu toe allemaal gekost en bovenal: wie hebben er echt van geprofiteerd? De bewoners van Kabalebo in ieder geval niet. Die zijn weer eens de dupe van ondoorzichtig en falend regeringsbeleid.
“En zo gaat het elke keer bij deze regering”, zegt Idris Panday, die regelmatig tussen Nickerie naar Apoera reist. “Eerst komt de president met zijn hele entourage en vol trots ergens het startsein voor geven, vervolgens loopt het in de soep en blijven de bewoners teleurgesteld achter.”
“Dat hebben we vooral in Nickerie wel vaker gezien: met de diepwaterhaven, de luchthaven, de markt en de brug naar Guyana, om maar wat te noemen. En nooit neemt iemand de verantwoordelijkheid op zich.”
Hij had gehoopt dat het met de weg anders zou lopen. “Ik ga minstens één keer per maand voor mijn werk naar Apoera. Ik zou vaker moeten, maar dat kost teveel tijd en is te vermoeiend met die lange boottocht. Met de wegverbinding zou dat wel gaan. Maar we zijn weer in de maling genomen”, verzucht hij.
OPINIE
