WROKOMAN DEY KENMERKT ZICH DOOR GEBREK AAN EENHEID

Voor Lloyd Pool, voorzitter van de  Algemene Bond Personeel Academisch Ziekenhuis (ABPLAZ) is Wrokoman Dey een dag die niet onopgemerkt voorbij mag gaan. De waardering voor de wrokoman binnen de zorgsector omschrijft hij als nihil.

Vanaf zijn aantreden als voorzitter in 2017 is er ieder jaar een evenement voor de werknemers georganiseerd. “Er moet een moet een moment zijn voor de werknemers vanuit de vakbeweging dat de leden het gevoel krijgen dat zij belangrijk zijn”. Op vrijdag 31 april waardeerde de bond de medewerkers met een hapje en een drankje. Wrokoman Dey staat voor de strijd die arbeiders moesten leveren vanwege 17 tot 20 urige werkdagen. “De 8 urige werkdag is tot stand gekomen na een lange strijd, hierbij zijn vakbondsleiders ter dood veroordeeld. Vakbondsleiders zijn altijd tot het uiterste gegaan”. 

Minder eenheid 

Pool ziet de eenheid onder de vakbonden steeds minder worden. Hij noemt de CLO en RAVAKSUR als voorbeelden. “We kunnen zeggen dat men niet begrijpt of doet alsof, wat de rol van de vakbond is. Het doel is om de arbeider bij elkaar te brengen en op te komen voor hun belangen. We laten ons delen, waardoor verworven rechten afgenomen kunnen worden”. Pool wijst ook op de plichten van leden. “Op social media wordt veel geklaagd maar wanneer men wordt opgeroepen komt men in geringe aantallen opdagen”.

De eenheid binnen de werkende klasse is volgens Pool zoek, niet alleen onder de leiders maar ook onder de wrokomans. Zonder eenheid kunnen de belangen van werknemers moeilijk worden vertegenwoordigd. “Daar trekken de werkgevers profijt van. Want die zien dat je als los zand bent, terwijl wanneer we een vuist vormen er veel meer kan worden bereikt”.  

Geld 

Pool noemt als grootste probleem binnen de sector in Suriname het niet hebben van geld. “Mensen geven binnen de zorg ook hun leven om het leven van anderen te garanderen, maar de waardering blijft uit”.  Om dit te illustreren noemt hij de SRD honderd miljoen (100.000.000) die is vrijgemaakt als hulp voor het onder waterlopen van het land. “Dat vindt ik goed en kraak het niet af, maar zo zou je er ook voor kunnen zorgen dat er medicatie is”. De voorzitter van de ABPLAZ merkt op dat het ook zo zou moeten zijn om 100.000.000 vrij te maken voor het Academisch Ziekenhuis. “Want men is genoodzaakt om de zorg te blijven geven”. Hij noemt de omstandigheden waaronder wordt gewerkt : “een groot gebrek aan medicatie en handschoenen”. De klachten van leden van de bond stapelen zich op. Apotheken die over bepaalde schaarse medicatie beschikken en die voorkomen op de klapper van SZF zouden bewaard worden. “SZF verzekerden krijgen te horen dat zij de medicijnen niet kunnen krijgen omdat niet bekend is wanneer SZF zal betalen. Alleen bij contante betaling zou het mogelijk zijn om de medicijnen krijgen. Weet u wat dat betekent voor een medewerker?” vraagt Pool. “Iemand die zorg verleent aan een ander en zelf geen medicatie kan krijgen of er honderden SRD’s voor moet neertellen” benadrukt de vakbondsvoorzitter.  

Geen toelage ontvangen 

Binnen de overheid zijn veel diensten ‘gedowngrade’ en draaien op een laag pitje. “Maar in een ziekenhuis gebeurt dat niet. Medewerkers in een ziekenhuis kunnen niet zeggen dat ze om de ene dag gaan werken”. De mensen zitten met kinderen thuis waarvoor extra oppas nodig is. Bonden van het Academisch Ziekenhuis, het Streek Ziekenhuis Nickerie en PCS hebben eerder per brief om een Covid toelage gevraagd. “Dit is niet hetzelfde is als de Covidtoelage welke een aantal personen reeds ontvangen” licht Pool toe. “Het staat los daarvan omdat zowel de medewerker aan het bed als de beveiligingsmedewerker aan de poort, de administratievekracht en de interieurverzorger waardeert moeten worden”. Pool noemt de eerste golfuitbraak van Covid-19, in 2020, waarbij beloften waren gedaan aan de medewerkers. “De bond heeft zich ingezet zodat de mensen hun toelages konden krijgen. Als wij niet voor de mensen waren opgekomen dan hadden zij hun geld niet ontvangen, en nog steeds zijn er mensen die niet al hun geld hebben getoucheerd”. Anderen zouden zelfs nog helemaal niets bijgeschreven hebben op hun rekening. 

In het gesprek met de ABPLAZ voorzitter maakt deze tot slot duidelijk dat werken in deze pandemie ook voor gezinsontwrichting heeft gezorgd, terwijl sommigen een burn out oplopen.

UNITEDNEWS