ASSEMBLEE-VERGADERING OVER SALARISSEN POLITIEKE TOP ONTAARDT
Fotocompilatie: NDP-parlementariërs Stephan Tsang en Ebu Jones, samen met fungerend DNA-voorzitter Dew Sharman. | Auteur: Wilfred Leeuwin.
Al vanaf het begin van de openbare vergadering van het parlement op maandag was duidelijk dat de bijeenkomst niet goed zou eindigen.
De aanleiding hiervoor was het eerste betoog van NDP-parlementariër Stephan Tsang, tijdens de behandeling van de rechts- en financiële positie van de rechterlijke macht, de president, de vice-president, ministers, directeuren, assembleeleden en gewezen assembleeleden.
Tsang noemde het ronduit crimineel, hebzuchtig en “drey ai” (een uitdrukking voor schaamteloze brutaliteit), dat de politieke top zichzelf een loonsverhoging van 400 procent toekent, terwijl ambtenaren slechts 25 procent loonsverhoging krijgen, die bovendien met veel moeite is afgedwongen. De vergadering ontaardde al snel. NDP-parlementariër Ebu Jones werd op aangeven van fungerend voorzitter Dew Sharman de zaal uitgestuurd.
De vier wetten op de agenda zijn allemaal initiatiefwetten, ingediend door fractieleider Asiskoemar Gajadien van de VHP en Genevievre Jordan van de ABOP. Volgens deze twee, de rest van de coalitie en de regering, gaat het om een synchronisatie van de salarissen van de politieke top met die van de rechterlijke macht, en om het loskoppelen van hun salaris van dat van de ambtenarij, met een koppeling aan het loon van de president. Eerder waren de lonen al per staatsbesluit aangepast, waarbij het salaris van de president werd vastgesteld op SRD 80.000 per maand. Echter, enkele dagen geleden is via een amendement bij de wetten het salaris van de president opnieuw fors verhoogd naar SRD 170.000 per maand. Op basis hiervan stijgen alle lonen van de politieke top met 400 procent. Daarnaast ontvangen zij tal van emolumenten. Tot mei volgend jaar, wanneer deze verhogingen van kracht worden, komen zij ook nog in aanmerking voor de 20 procent loonsverhoging die recent aan ambtenaren en hun gelijkgestelden is toegekend.
In een fel betoog stelde Tsang deze verhogingen ter discussie. Volgens hem hebben de regering en de politieke top de afgelopen vier jaar niets gepresteerd dat zo’n forse verhoging rechtvaardigt.
Ondersteund door de NDP-fractie eiste hij dat deze wetten onmiddellijk worden ingetrokken. Verder stelde hij dat er belangrijkere wetgeving is die dringend behandeld moet worden. Vanaf dat moment barstte een woordenwisseling los tussen de leden van de NDP- en VHP-fracties, waarbij de VHP-volksvertegenwoordigers verwezen naar het verleden en de NDP-ers beschuldigden van het opvoeren van een show tijdens de openbare vergadering, terwijl zij achter de schermen blij zouden zijn met de verhogingen waar ook parlementariërs van profiteren.
Tsang benadrukte echter dat, hoewel ook parlementariërs moeite hebben om rond te komen met hun vergoeding, dit niet het juiste moment is voor een forse verhoging zoals in de initiatiefwetten wordt voorgesteld. “Wat hebben de drie machten de afgelopen vier jaar gedaan om deze forse loonsverhoging te rechtvaardigen? Het beleid van de afgelopen vier jaar is op alle fronten faliekant mislukt. De veiligheid, volksgezondheid en het onderwijs zijn ingestort. De prijzen in de winkels zijn onbetaalbaar geworden. Kinderen moeten stoppen met school om te gaan werken omdat het gezin niet rondkomt. Roof, inbraak, moord, verkrachting en zelfmoord nemen schrikbarend toe. Ondertussen stijgen de EBS-tarieven, evenals de kosten voor brandstof, water en gas. Alle subsidies worden abrupt afgeschaft en het sociale vangnet faalt volledig. Mensen registreren zich keer op keer, maar krijgen geen koopkrachtversterking. Anderen ontvangen wel steun zonder registratie. Monikarta is na vier jaar nog steeds een hoofdpijndossier.”
Tsang kreeg nadrukkelijke steun van zijn fractie. De VHP-fractie weersprak zijn beweringen, waarna er heen en weer geschreeuwd werd in de vergaderzaal. Net toen het leek alsof de vergadering alsnog rustig zou eindigen, ontaardde deze volledig toen Gajadien als initiatiefnemer het laatste woord voerde. “Hier bedrijft men politiek met een masker op, maar buiten de zaal vragen dezelfde leden om goedkeuring van de wet.” Dit zette kwaad bloed. “Hij moet niet liegen en namen noemen,” schreeuwde Jones. De vergadering eindigde in een chaos van door elkaar pratende en schreeuwende volksvertegenwoordigers. Jones weigerde aanvankelijk de zaal te verlaten, maar vertrok uiteindelijk samen met zijn fractiegenoten na een schorsing. Kort daarna werd de vergadering verdaagd naar dinsdag.
UNITEDNEWS