INHEEMSEN WILLEN OOK EXCUSES VOOR HISTORISCH ONRECHT
Foto: Audrey Christiaan Activiste en tevens lid van the Indigenous en Tribal network Caribbean
Voor de inheemsen is het jaar 2021 een jaar waar zij nog nooit zo geconfronteerd zijn geraakt met het historisch onrecht dat hen is aangedaan.
Dit is de overtuiging van Audrey Christiaan Activiste en tevens lid van the Indigenous en Tribal network Caribbean. Zij verwijst daarvoor naar de ontdekking van de ongemarkeerde kindergraven in Canada. “Er was een beleid van overheden, die erop was gericht om de ‘Indiaan’ te doden” zegt ze getergd. Het was een koloniaal systeem in samenwerking met de katholieke kerk en internaten. “Dit koloniaal systeem is niet alleen in Canada toegepast, maar in verschillende landen die in bezit werden genomen door Europese mogendheden.”
Het beleid “kill the indian and save the man” moest resulteren dat Inheemsen hun cultuur, taal en identiteit vergaten en dat hun aantallen werden gedecimeerd. Christiaan zegt dat deze culturele genocide heel goed heeft gewerkt en ertoe heeft geleid dat velen onder de Inheemsen zijn vergeten wie ze zijn mede vanwege de westerse identiteit die zij zich hebben aangemeten. Bij een groot deel manifesteert deze adoptie van de Westerse cultuur zich soms op een andere minder fraaie wijze. Vervolgens worden deze negatieve effecten op de spirituele manier genezen. De opgelopen pijn en verwondingen van een ver en onrechtvaardig verleden worden op traditionele wijze uitgebannen.
Effecten
De Engelsen hebben Suriname bij de Vrede van Breda verruild voor de stad Amsterdam, het huidige New York. “Er is ruilhandel gedaan met steden die niet eens van hun waren” zegt de activiste. “Deze grondgebieden werden door miljoenen Inheemse volken bewoond. Sommigen zijn gewoon verdwenen, ze bestaan niet meer. De misdaden en onrecht tegen de Inheemse volken noemen de voormalige kolonisatoren niet graag bij naam” merkt Christiaan op. De realiteit is dat de gevolgen van het kolonialisme nog steeds zichtbaar zijn. “De nationale overheden die na de onafhankelijkheid de rol hebben overgenomen van de kolonisator, hebben de koloniale wetgeving bewust niet aangepast en gebruiken nog steeds deze top down overheersing.”
De Inheemse activiste noemt de laatstelijk gehouden Keti Koti waarbij burgemeester Halsema van Amsterdam excuses heeft aangeboden, voor de betrokkenheid van het stadsbestuur aan het slavernij verleden. Christiaan stelt dat daarbij verzwegen wordt dat het eerste historisch onrecht dat Nederland begaan heeft tegen de oorspronkelijke bewoners was.
“De doctrine of discovery is de basis geweest voor de Europese wetgeving van koloniale machthebbers, die alle rechten van de oorspronkelijke bewoners, omtrent hun souvereiniteit en hun grondgebieden hebben weggenomen. De ontdekkingsleer is het systeem geweest die de Indiaanse geest, die verbonden is met de natuur en moeder aarde heeft proberen te doden en hen te onteigenen van alles wat zij bezaten, zowel op als onder de grond, inclusief de natuurlijke hulpbronnen, maakt Christiaan duidelijk.
Zij wijst erop dat het onrecht jegens de Inheemse Volken nog bestaat, gezien de wetgeving die nog koloniaal is, en wordt gebruikt als wapen tegen de Inheemsen van Suriname.
Het Permanent Forum van de VN gaf dit al aan na een sessie in 2012 waarbij het Permanente Forum op merkte dat, hoewel zulke doctrines van ‘overheersing’ en ‘verovering’, inclusief terra nullis en de Regaliaanse doctrine, werden gepromoot als autoriteit voor landverwerving, ze ook verachtelijke veronderstellingen aanmoedigden: dat inheemse volkeren ‘wilden’ en ‘barbaren’ waren. Verder zijn enkele andere doctrines die gehanteerd werden ‘Inferieuriteit en onbeschaafdheid’, naast andere constructies die de kolonisatoren gebruikten om de landen, gebieden en hulpbronnen van Inheemse volkeren te onderwerpen, domineren en te exploiteren.
Volgens de tekst waren er nog steeds tekenen van dergelijke doctrines in Inheemse gemeenschappen, ook op het gebied van gezondheid; psychologisch en sociaal welzijn; conceptuele en gedragsvormen van geweld tegen Inheemse vrouwen; zelfmoord bij jongeren; en de hopeloosheid die veel inheemse volkeren ervaren, in het bijzonder inheemse jongeren.
“Wij doen een beroep op de regering van Nederland en het koningshuis om ook aan de Inheemsen van Suriname excuses aan te bieden voor hun aandeel in de slaverij, landonteigening en een opgelegd Westers systeem, die al de rechten van de Inheemsen hebben ontnomen, en dat verzuimd is om deze rechten weer te verankeren in de grondwet van Suriname bij de totstandkoming van de onafhankelijkheid.
Dat ook verzuimd is om een bijdrage te leveren in de opbouw van de Inheemse gemeenschappen, en hun rechtspositie te herstellen, voordat de onafhankelijkheid een feit was, ook die bijdrage dient hersteld te worden.”
Verzuimt
Christiaan haalt aan dat ook de staat Suriname verzuimt in deze. “Om vanaf de onafhankelijkheid onze rechtspositie en woon en leefgebieden veilig te stellen, en draalt met het volledig uitvoeren van het Kalina en Lokono Vonnis. De gelijkwaardige en respectvolle bejegingen ontbreekt, volledig, doordat wij niet als zodanig zijn betrokken bij het tot stand komen van de wetgeving ons betreffende die in De Nationale Assemblee zal worden behandeld” zegt zij.
“Wij willen ons land volwaardig opbouwen, maar geef ons de instrumenten om dit te doen om zodoende zelf onze weg te bepalen en gevolg kunnen geven aan het thema van het jaar van de Internationale dag der Inheemse Volken ‘leave no one behind’. Christiaan merkt op dat er geen reden is voor Inheemsen om op de Dag der Inheemsen te feesten, zolang de gebeurtenissen, die de doelgroep in achterstand positie hebben geplaatst, niet hersteld worden. “Wij kijken dus uit naar de uitvoering van het Kalina en Lokono Vonnis en aanname van de grondenrechten, die volledig wordt gedragen en geaccepteerd door de Inheemse gemeenschappen. Het is niet de regering die alleen bepaald hoe onze wetgeving eruit moet zien, maar om samenspraak met de Inheemse gemeenschappen van Suriname. Zij verwijst hiervoor naar analogie van het principe van de Free Prior and Informed Consent.
Free, Prior and Informed Consent (FPIC) is een specifiek recht dat betrekking heeft op inheemse volkeren en wordt erkend in de Verklaring van de Verenigde Naties over de rechten van inheemse volkeren (UNDRIP). Het stelt hen in staat om toestemming te geven of te onthouden voor een project dat hen of hun territoria kan raken. Nadat ze hun toestemming hebben gegeven, kunnen ze deze op elk moment intrekken. Bovendien stelt FPIC hen in staat om te onderhandelen over de voorwaarden waaronder het project zal worden ontworpen, uitgevoerd, gecontroleerd en geëvalueerd. Dit is ook ingebed in het universele recht op zelfbeschikking.
Bron http://www.fao.org/indigenous-peoples/our-pillars/fpic/en/
UNITEDNEWS